Baal jij daar ook altijd zo van, dat je je tas in het museum moet opbergen? Vanaf nu is dat een stuk leuker. En wel dankzij Mariette Meijers. Mariette maakte 48 dagen lang iedere dag een tekening van en voor het LAM. Voor elk lockerkastje een eigen kunstwerk. Zodat jij als bezoeker iets te kiezen hebt. En zelfs bij het opbergen van je tas verrast wordt. De lockers zijn ware kunstwerken geworden. Kom je kijken?
Zwart/Wit
Al twee jaar lang maakt Mariette zwart/wit tekeningen. Hoe dat zo kwam? Mariette zocht naar een uitdaging. “Met kleur kon ik iets al snel wel leuk maken. In zwart/wit moet je meer je best doen om er iets aantrekkelijks van te maken.” Het is kenmerkend voor Mariette. Ze zoekt graag de onderwerpen op waarvan ze niet weet of ze het kan. Zo blijft ze zichzelf uitdagen en groeit ze als kunstenaar. En dat er dan soms iets mis gaat, vindt ze niet erg. “Een foutje kan ook iets leuks opleveren”.
Geleerd
Het maken van 48 tekeningen was niet niets. “Meestal werk ik drie dagen aan een tekening.” Voor deze opdracht dwong ze zichzelf de tekening binnen een dag af te maken. En dat lukte, tot haar eigen verrassing, goed. “Dat heb ik ervan geleerd. Ik houd de 1 tekening per dag ook nu nog aan.”
Arts
Mariette volgde na haar middelbare school eerst de opleiding Geneeskunde. “De liefde voor het tekenen was er toen ook al, maar door de plotse dood van mijn vader, wilde ik mijn familie niet opzadelen met een afwijkende studiekeuze. Met de studie geneeskunde maakte ik het mijn omgeving niet moeilijker dan het al was.” Mariette studeerde af en werd huisarts. Zo’n tien jaar deed ze dat met liefde. Maar toen ze de kans kreeg, gooide ze het roer om en werd kunstenaar.
Op de vraag of ze als kunstenaar iets aan de studie Geneeskunde heeft gehad, antwoordt ze vol overtuiging. “Ik ken het menselijk lichaam goed. Dat helpt me om mensfiguren goed weer te geven. Ik kan ze precies de goede houding geven. Ik weet wat ik moet benadrukken om ze sprekend te maken.”
Grasduinen
Alle 48 tekeningen zijn geïnspireerd op het museum. Soms is iets uit de tuin of omgeving, een link naar de VandenBroek Foundation (de stichting achter het museum) of iets van de architectuur. Meestal is het een kunstwerk dat centraal staat.
Ook daarin kiest Mariette niet de makkelijkste weg. Ze tekent niet na, maar denkt na. En maakt er volgens een heel eigen beeld van. Je zult dan ook even je best moeten doen om de tekeningen te herleiden. Op z’n LAM’s: we houden wel van een stevige kijkopdracht!
Lieveling
Mariette heeft de kunstverzameling van het LAM de afgelopen tijd goed leren kennen. Het beeld van Ron Mueck, de moeder met de baby, vindt ze ijzersterk. Ze waardeert het vakmanschap en de combinatie van het hyperrealistische met het vreemde, kleine formaat van de moeder. Maar vooral ook de impact die het beeld heeft. “Dit kunstwerk zit heel dicht op je. Je kunt niet om haar droefheid heen. Het overleven van de moeder met het nieuwe leven van de baby is heftig. Het is zo goed, ik kan er niet te lang naar kijken.”
Best for last
En als ze een lieveling uit haar eigen tekeningen moet kiezen? “Mijn laatste tekening vind ik bijna altijd het beste. Achteraf gezien zou je de tekeningen daarvoor altijd net weer iets anders willen tekenen.” De tekening waarin er een hert door de draaideur van het museum komt, is er eentje om trots op te zijn. “De tekening is precies geworden wat ik in gedachten had. Met perfecte ellipsen. Die zijn verdraaid moeilijk te tekenen. En het hert is elegant geworden. En dat terwijl ik nooit eerder een hert had getekend”.
Heel tevreden is ze ook over de tekening die ze inspireerde op het werk Eggalone van Rafael Rozendaal. Door het beeld eigen te maken, heeft ze van het ei een planeetachtige voorstelling weten te maken. “Inhoudelijk klopt het ook voor mezelf. Het ei en het heelal als symbool voor het begin van nieuw leven. En allebei hebben ze iets mysterieus.”
Nu jij
En wat is nu jouw favoriete tekening? We horen het graag. Maak een foto en deel hem met ons via Instagram, @LAMLIsse en #lamlisse.
Mariette kun je ook volgen. Veel kijkplezier!
