In de wereld van kunst en fantasie kunnen bananen net zo goed vissen zijn.
Wieske Wester
Wat er afgebeeld staat, was me een raadsel. Misschien komt het door de grove manier van schilderen, of omdat het niet direct herkenbare vormen zijn. Ik kon raden en associëren, maar ik was nooit zeker van mijn zaak. Tot ik de titel van het werk las, ‘bananen’, hoe was ik daar nog niet op gekomen?!
Ik had het kunnen weten: het werk werd een periode omringd met andere kunstwerken met bananen. Ik had er allerlei andere dingen in gezien, maar geen bananen. Die andere dingen zijn minstens zo leuk.
Niets te zien
Ik besloot bezoekers die naar het werk keken snel aan te spreken vóórdat ze zelf de titel van het werk op gingen zoeken. Ik vraag ze wat zij denken dat er afgebeeld staat. ‘Wordt er iets afgebeeld dan?’, krijg ik soms terug.
En weer door
Misschien omdat het schilderij zo abstract, grof of moeilijk te plaatsen is, is het makkelijker om je schouders op te halen en door te lopen. Maar hoe abstract ook, er valt altijd meer te ontdekken dan je in eerste instantie denkt.
Vaak loop ik samen met de bezoekers dichter naar het kunstwerk toe. Ik zie fronsen op voorhoofden verschijnen. Er wordt ge-uhmt en ge-ahaaat. En dan is er het eureka-moment: ‘Het zijn vissen!’
Vlees noch vis
Dit is niet iets wat één bezoeker een keertje heeft bedacht. Keer op keer komen mensen tot deze conclusie. Het is net een stapel vissen, vers gevist uit de zee en nu op een hoop gegooid. Of misschien zitten ze zelfs nog in het net. Die met de lichtere kleuren lijken wel haringen of tonijn. Die met de donkerdere kleuren zijn al heerlijk gebakken met een knapperige korst, als een visschnitzel! Ze liggen met hun staarten naar beneden en hun hoofden omhoog. Dat kan je zien aan de oogjes die sommige vissen nog hebben.
Vies
Sommige bezoekers vinden ze er een beetje vies uitzien. Dat komt door de donkere kleuren en de grove verftoetsen. Alsof er nog allemaal zand tussen ze ligt, of dat er vliegen omheen zwermen. Misschien zijn ze wel aangespoeld en liggen ze al dagen dood aan de rand van de zee…
De wereld van de fantasie
Na hier uitgebreid over gefantaseerd te hebben kijken bezoekers vaak heel blij. Het voelt ook ontzettend goed om een kunstwerk waar je eerst niks van begreep, ontrafeld te hebben! Abstracte kunst interpreteren? Dat is een eitje! En die grove manier waarop de vissen geschilderd zijn, dat is gewoon artistieke expressie. Dat benadrukt alleen maar meer hoe wild en gevarieerd vissen kunnen zijn. Ook ik heb altijd een brede glimlach op mijn gezicht zodra de bezoeker weer doorloopt naar een volgend kunstwerk. Zo ontzettend leuk dat je één ding kan bedoelen, maar het op een hele andere manier geïnterpreteerd kan worden. Dat het werk bananas #1 heet, laat ik dan ook lekker achterwege. In de wereld van kunst en fantasie kunnen bananen net zo goed vissen zijn!
Geschreven door collega Emma